Natura dels mots :
La : article definit, femenin, singular.
prima : nom comun, feminin singular
es: vèrb èsser(auxiliar) conjugat al present, 3èna persona del singular
La : article definit, femenin, singular.
suspresa : nom comun, feminin singular
Fonccion dels grops :
la prima : grop nominal subjècte.
es : vèrb.
la suspresa : COD.
Frasa simpla, frasa complèxa :
Se i a un vèrb dins una frasa es una frasa simpla, se n'i a mantuns es una frasa complèxa. Quinas frasas claus son simplas, quinas son complèxas ?
29/04/2010
28/04/2010
L'ESTACA
Paraulas e musica de Lluis LLACH
L'ESTACA
L'avi Siset em parlava
De bon matí al portal,
Mentre el sol esperàvem
I els carros vèiem passar.
Siset, que no veus l'estaca
On estem tots lligats ?
Si no podem desfer-nos-en
Mai no podrem caminar !
(refrain)
Si estirem tots, ella caurà
I molt de temps no pot durar :
Segur que tomba, tomba, tomba !
Ben corcada deu ser ja.
Si tu l'estires fort per aquí
I jo l'estiro fort per allà,
Segur que tomba, tomba, tomba
I ens podrem alliberar.
Però, Siset, fa molt temps ja :
Les mans se'm van escorxant,
I quan la força se me'n va
Ella és més ampla i més gran.
Ben cert sé que està podrida
Però és que, Siset, pesa tant
Que a cops la força m'oblida.
Torna'm a dir el teu cant É
L'avi Siset ja no diu res,
Mal vent que se l'emportà,
Ell qui sap cap a quin indret
I jo a sota el portal.
I mentre passen els nous vailets
Estiro el coll per cantar
El darrer cant d'en Siset,
El darrer que em va ensenyar
http://www.deljehier.levillage.org/telechargements/l_estaca.mp3
L'ESTACA
L'avi Siset em parlava
De bon matí al portal,
Mentre el sol esperàvem
I els carros vèiem passar.
Siset, que no veus l'estaca
On estem tots lligats ?
Si no podem desfer-nos-en
Mai no podrem caminar !
(refrain)
Si estirem tots, ella caurà
I molt de temps no pot durar :
Segur que tomba, tomba, tomba !
Ben corcada deu ser ja.
Si tu l'estires fort per aquí
I jo l'estiro fort per allà,
Segur que tomba, tomba, tomba
I ens podrem alliberar.
Però, Siset, fa molt temps ja :
Les mans se'm van escorxant,
I quan la força se me'n va
Ella és més ampla i més gran.
Ben cert sé que està podrida
Però és que, Siset, pesa tant
Que a cops la força m'oblida.
Torna'm a dir el teu cant É
L'avi Siset ja no diu res,
Mal vent que se l'emportà,
Ell qui sap cap a quin indret
I jo a sota el portal.
I mentre passen els nous vailets
Estiro el coll per cantar
El darrer cant d'en Siset,
El darrer que em va ensenyar
http://www.deljehier.levillage.org/telechargements/l_estaca.mp3
27/04/2010
Preludi. Marcela Delpastre.
Qu'escotetz, qu'escotetz pas, qué quò me fai ?
Queu que passa, qu'escote o que passe, qué quò me fai ?
Si escotatz lo vent, quand bufa dins los faus e quand brama dins l'aire ;
si sabetz escotar lo vent, quand mena sas nivols coma de grands ausels de mar, e quand brama dins l'aire emb sa bòrja de giau ;
si avetz auvit per cas la font e la granda aiga e la fuelha purar, lo marmús de l'erba madura en los prats,
podetz saber çò qu'ai a dire.
Zo sabetz desjà.
Es estrach el recuèlh "Los Saumes pagans."
Es d'occitan dins sa varianta "nòrd occitana".
Marcela Delpastre (Estraches d'un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.)
Marcela Delpastre es n'autora lemosina de lenga occitana mai francesa.
Marcela Delpastre es nascuda lo 2 de feurier 1925 a Germont sus la comuna de Chamberet en Corresa. Filha, pita filha, reira pita-filha de paisans lemosins, 'la naisset au cuer de la civilizacion paisana lemosina. Chas ela auviguet e aprenguet doas lengas, l'occitan mai lo francés. Fuguet escoliera a Surdòu e a Sent Liunard (Nauta Vinhana) puei anet au collegi de Briva (Corresa) ente aguet un bacalaureat filosofia-literatura. Puei faguet un passatge a l'Escòla daus Arts decoratius d'a Limòtges. Se passionet per las fòrmas umanas (los visatges, las corbas femininas..) e per l’estetica en generau.
En 1945 tornet viure a Germont, dins la bòrda familiala, ente faguet tota sa vita la paisana (trabalh que fasiá « perque foliá ben minjar »). Tot en trabalhant, que ‘la sia justant (molzant) las vachas o que ‘la sia sus son pelador (tractor), se plantava pas de calcular quauquas rimas, de pensar a quauques poemas. La poesia l’acompanhava tota la jornada, e aviá totjorn dins la pòcha un pitit quasern e un creion ; quand l’inspiracion veniá, quand los verses eran ‘quí, ‘ribats braves dins sa testa, la Marcela plantava sa besunha e se metava d’escriure. Podam pensar que ‘na bona part de sos chap d’òbras son nascuts sus ‘na bala de palha dins l’estable o a la broa d’un prat.
A la fin de las annadas 40 e a la debuta de las annadas 50, alora que los quaserns de poemas e de nòtas començavan de s’apilar, Marcela Delpastre envoiet daus textes per quauquas revisdas e antologias de poesia. Fau dire que quauqu’unas de sas correspondéncias literàrias li encoratjavan. De pitas publicacions en pitas participacions, ‘la se faguet conéisser mai apreciar dau monde « letrat » dau Lemosin.
A la debuta de las annadas 60, la Marcela veiguet s’apreimar la mòrt de son pitit vilatge de Germont e constatet emb dolor la mòrt de tota la civilizacion paisana tradicionala e millenària dau Lemosin. Los tractors remplaçavan los buòus, las machinas las mans, las televisions las velhadas… Marcela comencet de s’interessar vertadierament aus contes, dires e tradicions de son país, e faguet rencontre dau Robert Joudoux (de la revisda Lemouzi) e dau Jean Mouzat (autor occitan lemosin).
La prumiera òbra en occitan de la Marcela Delpastre fuguet La lenga que tant me platz : E si m’aproisme a la senta taula, voldriá ‘na òstia de pan de blat—per comuniar tot per lo còp emb lo bon Dieu e emb la terra—ensemble belament ‘semblats –coma l’alen a la saba daus blats—dins la lenga que tant me platz. A partir de queu moment, Marcela Delpastre decidet d’escriure en lemosin, dau Lemosin e sus lo Lemosin. Publiguet dins la revista sus-citada quauques poemas permieg los quaus Lo Rossinhòl e l’Eglantina e Lo chamin de terra. Per escriure pus aisadament, aprenguet la grafia classica occitana.
Au mieg de las annadas 60, la Marcela se metet de collectar e de tornar inventar daus contes tradicionaus lemosins. Lo prumier recuelh fuguet publiat en 1970 jos lo titre Los contes dau Pueg Gerjant. Parallelament ‘la comencet de far òbra d’etnològa de son país emb Le tombeau des ancêtres : coutumes et croyances autour des fêtes religieuses et des cultes locaux. En 1968 fuguet publiat La vinha dins l’òrt, poema premiat au concors Jaufre Rudel. Sa version francesa (La vigne dans le jardin) fuguet mesa en teatre en 1969 per la tropa de Radio-Limoges, tropa que montarà dins las annadas 70 d’autres textes de Delpastre (L’Homme éclaté, La Marche à l’étoile). Marcela Delpastre contunhet d’escriure daus poemas, nonmas quauques d’entre ilhs fugueren publiats a l’epòca dins las revistas Lemouzi, Traces, Poésie 1, Vent Terral, Òc…
En 1974 Los Saumes pagans surtigueren dins la colleccion Messatges de l’IEO. Qu’es queu recuelh de poemas que la faguet vertadierament conéisser de tot lo monde literari occitan. Dins Le Bourgeois et le paysan, Delpastre contunha d’estudiar las costumas, los creires e la tradicion orala de son país lemosin, ‘quela vetz sus lo teme dau fuec. Mai tard ‘quo sira lo torn de las sauvatginas, de las bestias, d’estre a l’onor dins son Bestiari lemosin , bestiari navegant entre realitat e mitologia. Dins las annadas 1970 la Marcela fai doas rencontras importantas, ‘quelas dau Micheu Chapduelh e dau Jan dau Melhau. ‘La participara regularament a lor revista Lo Leberaubre (per balhar de las raiç au leberon e far corre l’aubre la nuech). Delpastre comencet d’estre coneguda (mai que son òbra segurament) daus Lemosins per sas intervencions e sas entrevistas dins la premsa locala (Limousin Magazine, La Montagne, l’Echo, le Populaire… ) e mai de tots los occitanistas gràcias a las revistas Òc, Occitans, e subretot Connaissance des Pays d’Oc (per la pluma d’Ives Roqueta).
Dins sas darnieras annadas, la Marcela aviá beucòp trabalhat coma son amic Jan dau Melhau per far tornar viure e surtir de la polsiera de las centenas de textes inedits. Sufrenta de la malaudia de Charcot, Marcela Delpastre moriguet lo 6 de belier (feurier) 1998 a sa bòrda d'a Germont, ente era nascuda, ente era totjorn damorada e ente aviá totjorn trabalhat. Jan dau Melhau, son legatari universau, contunha e ‘chaba d’editar tota l’òbra de Delpastre a las edicions Lo Chamin de Sent Jaume. Los manuscrits dau poëta son conservats a la biblioteca municipala d’a Limòtges.
Poeta, contaira, romanciera mai etnològa, Marcela Delpastre es auei reconeguda coma fasent partida daus dietz escrivans occitans pus importants dau segle XX (au costat de Joan Bodon, Bernat Manciet, Renat Nelli, Max Roqueta). Lo messatge de ‘quela femna, ela qu’a jamai quitat sa terra lemosina, s’espandís a l’universau e parla per tots los òmes, e ‘qu’es ‘quò que fai la fòrça e la beutat de son escritura.
Bibliografia [modificar]
* 1956 : -quauquas novelas dins la revista Réalités secrètes (René Rougerie, Limòtges)
* 1957 : -cronicas dins Le Courrier du Centre
* 1963-1971 : -articles per la Société d’Ethnographie du Limousin et de la Marche (Limòtges)
* 1963-…. : -collaboracions a la revista Lemouzi (Tula)
* 1964 :-La lenga que tant me platz (Lemouzi, Tula)
* 1965 :-Lo Rossinhòu e l’Eglantina (Lemouzi, Tula)
* 1967 :-La vinha dins l’òrt (Escòla Jaufre Rudel)
* 1968 :-Lo Chamin de terra (Lemouzi, Tula)
* 1970 :-La Terre douce (revista Traces)
* 1970 :-Los Contes dau pueg Gerjant (Lemouzi n°33, Tula)
* 1974 :-Saumes pagans (IEO-Novelum)
* 1974 :-Figuras d’en quauqu’un temps e Proverbis lemosins (Lemouzi n°50, Tula)
* 1975-1998 :-collaboracions a la revista Lo Leberaubre
* 1978 :-Lo conte de Vira-Boton (Lemouzi n°66, Tula)
* 1982 :-Setz-vos sortier? Sorcellerie et magie en Limousin (Lemouzi, Tula)
* 1983 :-Lo sang de las peiras (Lo Leberaubre)
* 1983 :-Poète et paysanne (revista Traces)
* 1985 :-Louanges pour la femme (revista Friches)
* 1987 :-Natanael jos lo figier (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1988 :-L’òrt / Le jardin sous la lune (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1988 :-Le paysan, l’arbre et la vigne (Lemouzi, Tula)
* 1989 :-Le passage / La trauchada (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1990 :-L’Histoire dérisoire, Marguerite dans le miroir, La fille assise (Fédérop, Mussidan)
* 1991 :-Lo Cocotin de l’argfuelh / La Petite baie du houx (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1993 :-Les chemins creux : une enfance limousine (Payot, Paris)
* 1993 :-L’automne sur la mer (Les Amis de la Poésie, Bergerac)
* 1994 :-Derrière les murs : les années de pension (Payot, Paris)
* 1994 :-Requiem pour un pendu (Les Amis de la Poésie, Bergerac)
* 1995 :-Proses pour l’après-midi (Payot, Paris)
* 1996 :-Las vias priondas de la memòria –tome 1 des Mémoires- (L’Ostal del Libre, Orlhac)
* 1997 :-Paraulas per questa terra -5 volumes- (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1997 :-Cinq heures du soir –Proses pour l’après-midi, tome 2- (Payot, Paris)
* 1998 :-Le jeu de patience (Payot, Paris)
* 1998 :-Les chemins creux (« Pocket » Presses de la Cité)
* 1999 :-Saumes pagans (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1999 :-Poèmes dramatiques -3 volumes- (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2000 :-Le bourgeois et le paysan, les contes du feu (Payot, Paris)
* 2000 :-Poésie modale -3 volumes- (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2001 :-Le testament de l’eau douce (Fédérop, Gardonne)
* 2001 :-Les petits recueils (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2001 :-D’una lenga l’autra (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2001 :-Ballades (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2002 :-Le chasseur d’ombres : et autres psaumes /1960-1969 (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2002 :-L’araignée et la rose : et autres psaumes /1969-1986 (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2003 :-Bestiari lemosin (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2004 :-Mémoires –edicion integrala- (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2005 :-Des trois passages en Limousin (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
Queu que passa, qu'escote o que passe, qué quò me fai ?
Si escotatz lo vent, quand bufa dins los faus e quand brama dins l'aire ;
si sabetz escotar lo vent, quand mena sas nivols coma de grands ausels de mar, e quand brama dins l'aire emb sa bòrja de giau ;
si avetz auvit per cas la font e la granda aiga e la fuelha purar, lo marmús de l'erba madura en los prats,
podetz saber çò qu'ai a dire.
Zo sabetz desjà.
Es estrach el recuèlh "Los Saumes pagans."
Es d'occitan dins sa varianta "nòrd occitana".
Marcela Delpastre (Estraches d'un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.)
Marcela Delpastre es n'autora lemosina de lenga occitana mai francesa.
Marcela Delpastre es nascuda lo 2 de feurier 1925 a Germont sus la comuna de Chamberet en Corresa. Filha, pita filha, reira pita-filha de paisans lemosins, 'la naisset au cuer de la civilizacion paisana lemosina. Chas ela auviguet e aprenguet doas lengas, l'occitan mai lo francés. Fuguet escoliera a Surdòu e a Sent Liunard (Nauta Vinhana) puei anet au collegi de Briva (Corresa) ente aguet un bacalaureat filosofia-literatura. Puei faguet un passatge a l'Escòla daus Arts decoratius d'a Limòtges. Se passionet per las fòrmas umanas (los visatges, las corbas femininas..) e per l’estetica en generau.
En 1945 tornet viure a Germont, dins la bòrda familiala, ente faguet tota sa vita la paisana (trabalh que fasiá « perque foliá ben minjar »). Tot en trabalhant, que ‘la sia justant (molzant) las vachas o que ‘la sia sus son pelador (tractor), se plantava pas de calcular quauquas rimas, de pensar a quauques poemas. La poesia l’acompanhava tota la jornada, e aviá totjorn dins la pòcha un pitit quasern e un creion ; quand l’inspiracion veniá, quand los verses eran ‘quí, ‘ribats braves dins sa testa, la Marcela plantava sa besunha e se metava d’escriure. Podam pensar que ‘na bona part de sos chap d’òbras son nascuts sus ‘na bala de palha dins l’estable o a la broa d’un prat.
A la fin de las annadas 40 e a la debuta de las annadas 50, alora que los quaserns de poemas e de nòtas començavan de s’apilar, Marcela Delpastre envoiet daus textes per quauquas revisdas e antologias de poesia. Fau dire que quauqu’unas de sas correspondéncias literàrias li encoratjavan. De pitas publicacions en pitas participacions, ‘la se faguet conéisser mai apreciar dau monde « letrat » dau Lemosin.
A la debuta de las annadas 60, la Marcela veiguet s’apreimar la mòrt de son pitit vilatge de Germont e constatet emb dolor la mòrt de tota la civilizacion paisana tradicionala e millenària dau Lemosin. Los tractors remplaçavan los buòus, las machinas las mans, las televisions las velhadas… Marcela comencet de s’interessar vertadierament aus contes, dires e tradicions de son país, e faguet rencontre dau Robert Joudoux (de la revisda Lemouzi) e dau Jean Mouzat (autor occitan lemosin).
La prumiera òbra en occitan de la Marcela Delpastre fuguet La lenga que tant me platz : E si m’aproisme a la senta taula, voldriá ‘na òstia de pan de blat—per comuniar tot per lo còp emb lo bon Dieu e emb la terra—ensemble belament ‘semblats –coma l’alen a la saba daus blats—dins la lenga que tant me platz. A partir de queu moment, Marcela Delpastre decidet d’escriure en lemosin, dau Lemosin e sus lo Lemosin. Publiguet dins la revista sus-citada quauques poemas permieg los quaus Lo Rossinhòl e l’Eglantina e Lo chamin de terra. Per escriure pus aisadament, aprenguet la grafia classica occitana.
Au mieg de las annadas 60, la Marcela se metet de collectar e de tornar inventar daus contes tradicionaus lemosins. Lo prumier recuelh fuguet publiat en 1970 jos lo titre Los contes dau Pueg Gerjant. Parallelament ‘la comencet de far òbra d’etnològa de son país emb Le tombeau des ancêtres : coutumes et croyances autour des fêtes religieuses et des cultes locaux. En 1968 fuguet publiat La vinha dins l’òrt, poema premiat au concors Jaufre Rudel. Sa version francesa (La vigne dans le jardin) fuguet mesa en teatre en 1969 per la tropa de Radio-Limoges, tropa que montarà dins las annadas 70 d’autres textes de Delpastre (L’Homme éclaté, La Marche à l’étoile). Marcela Delpastre contunhet d’escriure daus poemas, nonmas quauques d’entre ilhs fugueren publiats a l’epòca dins las revistas Lemouzi, Traces, Poésie 1, Vent Terral, Òc…
En 1974 Los Saumes pagans surtigueren dins la colleccion Messatges de l’IEO. Qu’es queu recuelh de poemas que la faguet vertadierament conéisser de tot lo monde literari occitan. Dins Le Bourgeois et le paysan, Delpastre contunha d’estudiar las costumas, los creires e la tradicion orala de son país lemosin, ‘quela vetz sus lo teme dau fuec. Mai tard ‘quo sira lo torn de las sauvatginas, de las bestias, d’estre a l’onor dins son Bestiari lemosin , bestiari navegant entre realitat e mitologia. Dins las annadas 1970 la Marcela fai doas rencontras importantas, ‘quelas dau Micheu Chapduelh e dau Jan dau Melhau. ‘La participara regularament a lor revista Lo Leberaubre (per balhar de las raiç au leberon e far corre l’aubre la nuech). Delpastre comencet d’estre coneguda (mai que son òbra segurament) daus Lemosins per sas intervencions e sas entrevistas dins la premsa locala (Limousin Magazine, La Montagne, l’Echo, le Populaire… ) e mai de tots los occitanistas gràcias a las revistas Òc, Occitans, e subretot Connaissance des Pays d’Oc (per la pluma d’Ives Roqueta).
Dins sas darnieras annadas, la Marcela aviá beucòp trabalhat coma son amic Jan dau Melhau per far tornar viure e surtir de la polsiera de las centenas de textes inedits. Sufrenta de la malaudia de Charcot, Marcela Delpastre moriguet lo 6 de belier (feurier) 1998 a sa bòrda d'a Germont, ente era nascuda, ente era totjorn damorada e ente aviá totjorn trabalhat. Jan dau Melhau, son legatari universau, contunha e ‘chaba d’editar tota l’òbra de Delpastre a las edicions Lo Chamin de Sent Jaume. Los manuscrits dau poëta son conservats a la biblioteca municipala d’a Limòtges.
Poeta, contaira, romanciera mai etnològa, Marcela Delpastre es auei reconeguda coma fasent partida daus dietz escrivans occitans pus importants dau segle XX (au costat de Joan Bodon, Bernat Manciet, Renat Nelli, Max Roqueta). Lo messatge de ‘quela femna, ela qu’a jamai quitat sa terra lemosina, s’espandís a l’universau e parla per tots los òmes, e ‘qu’es ‘quò que fai la fòrça e la beutat de son escritura.
Bibliografia [modificar]
* 1956 : -quauquas novelas dins la revista Réalités secrètes (René Rougerie, Limòtges)
* 1957 : -cronicas dins Le Courrier du Centre
* 1963-1971 : -articles per la Société d’Ethnographie du Limousin et de la Marche (Limòtges)
* 1963-…. : -collaboracions a la revista Lemouzi (Tula)
* 1964 :-La lenga que tant me platz (Lemouzi, Tula)
* 1965 :-Lo Rossinhòu e l’Eglantina (Lemouzi, Tula)
* 1967 :-La vinha dins l’òrt (Escòla Jaufre Rudel)
* 1968 :-Lo Chamin de terra (Lemouzi, Tula)
* 1970 :-La Terre douce (revista Traces)
* 1970 :-Los Contes dau pueg Gerjant (Lemouzi n°33, Tula)
* 1974 :-Saumes pagans (IEO-Novelum)
* 1974 :-Figuras d’en quauqu’un temps e Proverbis lemosins (Lemouzi n°50, Tula)
* 1975-1998 :-collaboracions a la revista Lo Leberaubre
* 1978 :-Lo conte de Vira-Boton (Lemouzi n°66, Tula)
* 1982 :-Setz-vos sortier? Sorcellerie et magie en Limousin (Lemouzi, Tula)
* 1983 :-Lo sang de las peiras (Lo Leberaubre)
* 1983 :-Poète et paysanne (revista Traces)
* 1985 :-Louanges pour la femme (revista Friches)
* 1987 :-Natanael jos lo figier (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1988 :-L’òrt / Le jardin sous la lune (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1988 :-Le paysan, l’arbre et la vigne (Lemouzi, Tula)
* 1989 :-Le passage / La trauchada (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1990 :-L’Histoire dérisoire, Marguerite dans le miroir, La fille assise (Fédérop, Mussidan)
* 1991 :-Lo Cocotin de l’argfuelh / La Petite baie du houx (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1993 :-Les chemins creux : une enfance limousine (Payot, Paris)
* 1993 :-L’automne sur la mer (Les Amis de la Poésie, Bergerac)
* 1994 :-Derrière les murs : les années de pension (Payot, Paris)
* 1994 :-Requiem pour un pendu (Les Amis de la Poésie, Bergerac)
* 1995 :-Proses pour l’après-midi (Payot, Paris)
* 1996 :-Las vias priondas de la memòria –tome 1 des Mémoires- (L’Ostal del Libre, Orlhac)
* 1997 :-Paraulas per questa terra -5 volumes- (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1997 :-Cinq heures du soir –Proses pour l’après-midi, tome 2- (Payot, Paris)
* 1998 :-Le jeu de patience (Payot, Paris)
* 1998 :-Les chemins creux (« Pocket » Presses de la Cité)
* 1999 :-Saumes pagans (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 1999 :-Poèmes dramatiques -3 volumes- (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2000 :-Le bourgeois et le paysan, les contes du feu (Payot, Paris)
* 2000 :-Poésie modale -3 volumes- (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2001 :-Le testament de l’eau douce (Fédérop, Gardonne)
* 2001 :-Les petits recueils (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2001 :-D’una lenga l’autra (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2001 :-Ballades (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2002 :-Le chasseur d’ombres : et autres psaumes /1960-1969 (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2002 :-L’araignée et la rose : et autres psaumes /1969-1986 (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2003 :-Bestiari lemosin (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2004 :-Mémoires –edicion integrala- (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
* 2005 :-Des trois passages en Limousin (ed. Lo Chamin de Sent Jaume, Meuzac)
Tèxt causit : Las sasons.
La prima es la suspresa
La ont las flors se dobrisson
La ont los jardin se coloran
Es la suspresa
L'estiu es la bona sason
La ont fa caud
La ont se banham
Es plan d'anar pas a l'escòla
La davalada es bèla
Es lo temps ont las colors cambian
la ont las fuèlhas prenon de colors caudas
Es la bèla sason.
L'ivèrn es plan tanben
Subretot quand i a de nèu d'en pertot
Mas es aquí que se gelam
Mas es plan tanben de jogar dins la nèu.
Gaetan e la classa de cicle 3.
La ont las flors se dobrisson
La ont los jardin se coloran
Es la suspresa
L'estiu es la bona sason
La ont fa caud
La ont se banham
Es plan d'anar pas a l'escòla
La davalada es bèla
Es lo temps ont las colors cambian
la ont las fuèlhas prenon de colors caudas
Es la bèla sason.
L'ivèrn es plan tanben
Subretot quand i a de nèu d'en pertot
Mas es aquí que se gelam
Mas es plan tanben de jogar dins la nèu.
Gaetan e la classa de cicle 3.
12/04/2010
Devoirs de français CM2
Pour le lundi 26 avril 2010
Faire les fiches d'exercices données en classe.
Rapporter le cahier du jour le lundi de la rentrée.
Faire les fiches d'exercices données en classe.
Rapporter le cahier du jour le lundi de la rentrée.
Devoirs de français CM1
Pour le lundi 26 avril 2010
Faire les fiches d'exercices données en classe.
Rapporter le cahier du jour, le lundi de la rentrée.
Faire les fiches d'exercices données en classe.
Rapporter le cahier du jour, le lundi de la rentrée.
Devoirs de français CE2
Pour le lundi 26 avril 2010
Faire les fiches d'exercices données en classe.
Le cahier du jour doit être rapporté le lundi de la rentrée.
Faire les fiches d'exercices données en classe.
Le cahier du jour doit être rapporté le lundi de la rentrée.
Devoirs de français CE1
Pour le lundi 26 avril 2010
Travailler sur les fiches d'exercices données en classe.
Le cahier du jour doit être rapporté le lundi de la rentrée.
Travailler sur les fiches d'exercices données en classe.
Le cahier du jour doit être rapporté le lundi de la rentrée.
08/04/2010
Frasa clau n° 21: Aimi fòrça ma vida car dins ma vida i a res!
Natura dels mots :
aimi : aimar (1er grop) conjugat al present, 1èra persona del singular.
fòrça : advèrbi de quantitat
ma : pronom possessiu feminin singular
vida : nom comun, femini singular
car : conjonccion de coordinacion
dins : preposicion
ma : adjectiu possessiu feminin singular
vida : nom comun, feminin singular
i : advèrbi
a : vèrb aver (auxiliar) conjugat al present, 3èna persona del singular
res : advèrbi de quantitat
Fonccion dels grops :
(ièu) : subjècte.
aimi : vèrb.
fòrça : complement circonstencial de manièra del vèrb « aimi ».
ma vida : complement d’objècte direct del vèrb « aimi ».
car : conjonccion de coordinacion.
dins ma vida : complement circonstencial de luòc.
i a : grop verbal.
res : complement d’objècte direct del vèrb « a ».
Lo complement d'objècte:
Es un complement essencial del vèrb: se trapa donc abans o aprèp un vèrb.
Lo complement d’objècte pòt èsser :
- direct (COD) : quand es directament racrocat al vèrb.
Ex : Ai manjat una pomas. (Ai manjat qué ?)
L’ai manjada.
- indirect (COI) : quand es racrocat al vèrb per una preposicion.
Ex : Me remembri de mon amic. (Me remembri de qual ?)
Parli a Peire.
aimi : aimar (1er grop) conjugat al present, 1èra persona del singular.
fòrça : advèrbi de quantitat
ma : pronom possessiu feminin singular
vida : nom comun, femini singular
car : conjonccion de coordinacion
dins : preposicion
ma : adjectiu possessiu feminin singular
vida : nom comun, feminin singular
i : advèrbi
a : vèrb aver (auxiliar) conjugat al present, 3èna persona del singular
res : advèrbi de quantitat
Fonccion dels grops :
(ièu) : subjècte.
aimi : vèrb.
fòrça : complement circonstencial de manièra del vèrb « aimi ».
ma vida : complement d’objècte direct del vèrb « aimi ».
car : conjonccion de coordinacion.
dins ma vida : complement circonstencial de luòc.
i a : grop verbal.
res : complement d’objècte direct del vèrb « a ».
Lo complement d'objècte:
Es un complement essencial del vèrb: se trapa donc abans o aprèp un vèrb.
Lo complement d’objècte pòt èsser :
- direct (COD) : quand es directament racrocat al vèrb.
Ex : Ai manjat una pomas. (Ai manjat qué ?)
L’ai manjada.
- indirect (COI) : quand es racrocat al vèrb per una preposicion.
Ex : Me remembri de mon amic. (Me remembri de qual ?)
Parli a Peire.
Tèxt causit n°21: Res
Un còp èra, res.
Dins ma vila i a res.
Dins mon ostal tampauc i a res.
Dins ma cambra i a res.
Aimi fòrça ma vida car dins ma vida i a res.
Anancà e la classa.
Dins ma vila i a res.
Dins mon ostal tampauc i a res.
Dins ma cambra i a res.
Aimi fòrça ma vida car dins ma vida i a res.
Anancà e la classa.
02/04/2010
devoirs CM2
Pour le vendredi 9 avril 2010
Revoir toute la conjugaison faite en classe depuis le début de l'année.
Revoir toute la conjugaison faite en classe depuis le début de l'année.
Devoirs CM1
Pour le vendrdi 9 avril 2010
Lire le texte " Monstres des eaux" ,répondre aux questions et souligner les sujets en bleu et les verbes en rouge.
Lire le texte " Monstres des eaux" ,répondre aux questions et souligner les sujets en bleu et les verbes en rouge.
Inscription à :
Articles (Atom)