Poesia: Larzac.

De la tèrra sul cèl lo teune fiu
Ennevat per la flor de l'aleda
Partís ton camp peirós, ò feda,
De las doças planas de dieu,
E de mirar la lutz, abandonada,
Los uòlhs perduts, non te soven,
Se siás encara a la tèrra mairala
O se caminas dins lo temps.
Dins lo temps blau, de nívols ennevadas,
Dins lo temps blau ont los jorns passats
Coma los jorns a venir son tant clars.

Max Roqueta.