Poesia n° 7 : La jòia.

Metrai ma jòia dins la charn.
N'auvirai pas una autra paraula.
Dins lo pan que sauta dau forn, lo laite fresche,
dins la chastanha que fuma quand levan lo coberton de l'ola.
Aquí metrai ma jòia.

Minjarai tots los jorns la frucha de sason,
me chaufarai davant lo fuèc de flamba mai de cendre.

Durmirai coma òm duèrm au liech de chavre e de pluma.
Aprendrai a marchar d'un pè, de l'autre, e parlarai sens me preissar de tota chausa bona a dire.

Essaiarai l'alen, que va, que ven, gostarai l'aire a plena gòrja,
e la vita que chanta au fons dau cors.
Aquí metrai ma melhora joia.

Marcela Delpastre.